Powrot
Ernest Rutherford
Jean le Rond d’Alembert
Charles Coulomb
Isaac Newton
Nikola Tesla
Maria Skłodowska-Curie
|
Charles Augustin de Coulomb (ur. 14 czerwca 1736 w Angoulême,
zm. 23 sierpnia 1806 w Paryżu) – francuski fizyk,
od którego nazwiska pochodzi prawo Coulomba i jednostka ładunku elektrycznego – kulomb.
Syn Henry'ego i Catherine Bajet. Ukończył gimnazjum klasyczne Mazarina w Paryżu.
W lutym 1760 zdał egzaminy wstępne i został przyjęty do Szkoły Inżynierii (École du Génie).
Po jej ukończeniu w listopadzie 1761, został mianowany na stopień porucznika wojsk inżynieryjnych.
Najpierw skierowano go do garnizonu Brest, a później na wyspę Martynikę w Indiach Zachodnich.
Tam w latach 1763–1772 kierował budową Fortu Burbon.
Po powrocie do Francji otrzymał stopień kapitana i pełnił służbę w Bouchain.
Od 1773 całkowicie poświęcił się pracom badawczym dotyczącym magnetyzmu, teorii maszyn prostych i elektrostatyki.
Od 1781 członek Francuskiej Akademii Nauk.
W 1785 na podstawie wielu precyzyjnych eksperymentów, przeprowadzonych za pomocą wagi skręceń sformułował prawo nazwane od jego nazwiska prawem Coulomba, będące podstawowym prawem elektrostatyki. Później rozwinął teorię elektryzowania powierzchniowego przewodników. W 1786 odkrył zjawisko ekranowania elektrycznego, a w 1789 wprowadził pojęcie momentu magnetycznego.
W 1802 poślubił Louise Françoise LeProust Desormeaux – matkę jego dwóch synów
(pierwszy urodził się 26 lutego 1790, a drugi – 30 lipca 1797).
Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla.
|
